သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္ေတြထဲမွာ
တိတ္တခိုး ရႈိက္မိတဲ့
က်မ်က္ရည္ေတြကိုလည္း
ကဗ်ာအျဖစ္နဲ့
မေၾကျငာေတာ့ဘူး....
ငါ့ေသြးေတြထဲ
လွည့္ပတ္စီးဆင္းေနတဲ့
အလြမ္းေတြကိုလည္း
ကဗ်ာအျဖစ္နဲ့
စီးေမ်ာခြင့္ မျပဳေတာ့ဘူး......
နင္
ရက္စက္ရက္တယ္ဆိုတဲ့အသိနဲ့
နာၾကည္းမိတဲ့
မြန္းၾကပ္မႈေတြကိုလည္း
ကဗ်ာအျဖစ္နဲ့
အသက္ရႈခြင့္ မေပးေတာ့ဘူး
ဟိုး.............
အရင္က
ငါေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြထဲမွာ
သိုဝွက္ထားတဲ့
ငါ့အခ်စ္ေတြလည္း ပါတယ္
နင့္ကိုလြမ္းတဲ့
အလြမ္းေတြလည္း ပါတယ္
နင့္ေၾကာင့္က်တဲ့မ်က္ရည္နဲ့
နာက်င္မႈေတြလည္း ပါတယ္
အခ်စ္ၾကီးမိလို့ မယံုမၾကည္ျဖစ္တဲ့
သံသယေတြလည္း ပါတယ္
ငါေရးတဲ့ကဗ်ာေတြ
နားမလည္တတ္တဲ့
နင့္ကိုမွ
မွားယြင္းစြာနဲ့
ငါ့ကဗ်ာေတြ ေပးဖတ္မိေလတယ္ဟာ
ဟုတ္တယ္
ငါ့ႏွလံုးေသြးနဲ့ ေရးတဲ့
ကဗ်ာေတြကို
နင္
နားမလည္ႏိုင္တဲ့အတူတူ
ေနာက္ကို ငါ......
ကဗ်ာ မေရးေတာ့ဘူး...
ေစာနန္းေဒဝီ
No comments:
Post a Comment